در سال‌های اخیر برای جذب هرچه بیشتر گردشگر، شاهد برنامه‌ریزی برای اجرای طرحی موسوم به «شهر گردشگر» بودیم.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال‌های اخیر و با برنامه ریزی مسئولان برای جذب هرچه بیشتر گردشگر در شهر‌های مختلف کشورمان، شاهد برگزاری طرح‌های مختلف ملی و جهانی به واسطه انتخاب شهر‌های کشور در مجامع مختلف داخلی و بین‌المللی بودیم.
در همین سال‌ها محمد محب خدایی، معاون سابق گردشگری کشور در طول مدتی که بر کرسی معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تکیه زده بود، بار‌ها و بار‌ها بر لزوم اجرای طرحی با عنوان طرح شهر گردشگر تأکید کرد.
محب خدایی می‌گفت: در قالب شهر گردشگر به‌عنوان مثال ساعت پرواز‌ها تنها نباید متمرکز بر جامعه ساکن باشد، بلکه می‌توان ساعات پرواز را به‌گونه‌ای تنظیم کرد که گردشگران امکان بیشتری برای برنامه‌ریزی سفر‌های خود و زمان مناسب‌تری برای بازدید از جاذبه‌های گردشگری شهر‌های کشور داشته باشند.
وی شهر گردشگر را اینگونه تعریف می‌کرد: شهر گردشگر شهرداران و شورا‌های شهر‌ها و روستا‌های کشور را نیز به این موضوع متوجه می‌کند که برنامه کلانشهری خود را تنها مختص به جمعیت ساکن شهر‌ها نکنند و برنامه‌ریزی‌های کلانشهری را با درنظر گرفتن جمعیت ساکن و گردشگر تنظیم و اجرا کنند.
هم‌اکنون شاهد برنامه‌ریزی مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای اجرای طرح کرمانشاه ۲۰۲۰ هستیم. بنابراین تلاش کردیم با اتکا به صحبت‌های یکی از کارشناسان گردشگری کشور مروری بر نقاط ضعف و قوت طرح‌هایی چون تبریز ۲۰۱۸ و همدان ۲۰۱۸ داشته باشیم و با توجه به آنها میزان موفقیت طرح کرمانشاه ۲۰۲۰ را پیش بینی کنیم.
هادی عربی گل مدیر، مشاور، مدرس و کارشناس هتلداری و گردشگری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نحوه اجرای طرح‌های مشهد، تبریز ۲۰۱۸ و همدان ۲۰۱۸ را مرور کرد و گفت: در برخی از مکان‌ها زیرساخت‌های مناسب برای اجرای طرح‌های ملی و جهانی چون همدان ۲۰۱۸ آماده نبود؛ مثلاً در همدان به همین دلیل به موفقیت ۱۰۰ درصدی و نتیجه دلخواه نرسیدند. این نشان می‌دهد که در اجرای هر طرحی باید زیرساخت‌های اولیه آماده شود. به طور مثال زمانی که مشهد به عنوان پایتخت معنوی ایران انتخاب شد، همه اداره‌ها و ارگان‌ها از آن حمایت کردند و برنامه‌ها و مراسم‌های مرتبط با آن را اجرا کردند، اما در همدان اینچنین نبود.
وی افزود: در خصوص تبریز ۲۰۱۸ هم در بحث گردشگری و هتلداری حمایت خوبی شد، اما در حوزه‌های دیگر شاهد اجرای خوب این طرح نبودیم. در طرح‌های بعدی، چون کرمانشاه ۲۰۲۰ هم باید ببینیم که آیا زیرساخت‌های مناسبی برای اجرای طرح برنامه‌ریزی شده مهیا شده است و آیا هدفی که تعیین شده تا اندازه‌ای منطقی هست که جامعه آن را بپذیرد؟ اگر جامعه پذیرش این را داشته باشد که با آن هدف هماهنگ شود، شاهد تحقق هدف دلخواه طرح کرمانشاه ۲۰۲۰ خواهیم بود. در اصل اگر هدف فقط موفقیت در جذب گردشگر باشد، فقط شاهد به نتیجه رسیدن ۵۰ درصد از نتیجه مطلوب خواهیم بود، اما اگر در کنار جذب گردشگر بیشتر به فکر ایجاد هدف مشترک برای جامعه استان و جوامع همجوار باشیم، به نتیجه مطلوب می‌رسیم و این به معنای استفاده مناسب از همه ظرفیت‌هاست.
این کارشناس گردشگری گفت: ما در کشور طیف‌ها، ذائقه‌ها و فرهنگ‌های مختلفی داریم و نمی‌توانیم یک فرهنگ را بر کشور قالب کنیم. بنابراین باید با اتکا به نقاط مشترک فرهنگ‌ها همدیگر را جذب کنیم. این اتفاقی است که در مشهد می افتد؛ یعنی همه به هوای زیارت به این شهر آمده و با هم کنار می‌آیند و به معنای ایجاد هدف مشترک است.
انتهای پیام/
https://www.yjc.ir/fa/news/6969057/چرا-طرح%E2%80%8C-شهر-گردشگر-به-اهداف-دلخواه-و-مطلوب-نرسید
- ۹۹/۰۱/۱۲